گاه می اندیشم مرگ در برابر عظمت روحی و معنوی برخی از افراد ، آن قدر کوچک است که نه تنها نمی تواند آنان را از بین ببرد ، بلکه آنان هستند که مرگ را تحقیر می کنند . خداکرم عضدی از قبله ی آن افراد بود . مردی مردستان ، گنجینه ای گران بها و بی تکرار و چشمه ی زلالی که هر کسی می توانست به قدر دلخواه از آن سیراب شود . او از وارثان نسل غول های منقرض شده ی دشتستان بود . بزرگ مردی که در مکتب پدری مبارز در مقابل استعمار انگلیس ، آزادگی آموخت و هرگز حق را فدای مصلحت و منفعت نکرد . وی مردی نیک اندیش ، خوش کلام ، بلند حافظه و به حق پدر تاریخ دهستان زیارت بود . او به تنهایی یک دشت مرد بود . مردی که بدون او همیشه زیارت چیزی کم دارد . خداکرم عضدی نمرده است چرا که تاریخ نمی میرد . نام بلند او برای همیشه در تاریخ این دیار جاودان خواهد ماند . محمد غلامی 21 آبان 1397

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 97/8/23 و ساعت 5:23 عصر | نظرات دیگران()